*Zachody słońca, zatoki i letnie noce / Mallorca part II*

Wschodnie wybrzeże Majorki jest zarówno piękne, jak bardzo ciekawe. I to nie tylko ze względu na jaskinie w nabrzeżnych skałach i malownicze zatoczki otoczone zielonymi pagórkami; otóż słońce zachodzi nie chowając się za morzem, a gdzieś w głębi wyspy. Nad uroczymi zatokami wschodniej Majorki wschodzi księżyc.

Wieczorem cały upał z nadmorskich plaż wdziera się w wąskie uliczki miasteczek i ciężko unosi się pomiędzy domami.Duszno. Tak duszno, że najlepszym wyjściem teraz jest spacer na któryś z cypli okalających zatokę. Wiatr znad morza delikatnie chłodzi rozgrzane ciała. A widoki urzekają.

Gdy w hotelu nie ma imprezy / co bardzo rzadkie/ , po kolacji robi się nagle cicho i spokojnie.

A tuż za hotelem zaczyna tętnić nocne życie. Do świtu słychać muzykę i gwar.

*
Długo nie pośpimy.
Delikatny szum morskich fal kusi, kusi .
I znów skoro świt idziemy na plażę nad zatokę ;)

***

*Białe Skały i Góry Izerskie*

W przedostatni dzień ferii przyjechał do nas Pierworodny wraz z moim szanownym Bratem.

Nie mieliśmy sprecyzowanego planu wycieczki, ale pewne było, że nie będziemy dreptać po samej Szklarskiej, choć ta czarowała widokami:

Po krótkim namyśle, postanowiliśmy iść na Białe Skały. To nieduży szczyt, właściwie jeszcze w obrębie Szklarskiej Poręby.
Całe miasteczko rozrzucone jest na mniejszych i większych górkach; chodzenie tylko po nim ,może nieźle zmęczyć.
Wspinaliśmy się ostro pod górę, gdy zadzwoniła kontrolnie moja Pani Matka. Usłyszawszy mój zdyszany głos, krzyknęła:
– dziecko, ty masz duszność, wzięłaś inhalator??!
Chwilę trwało, gdy wyjaśniłam Mamie, że to nie duszność , a zwykła zadyszka. Z kilku powodów zdrowotnych zabronione mam wspinaczki górskie. Czegóż jednak nie zrobi się, aby choć na chwilę poczuć się znów młodym i silnym? ;)

Przed nami, ukryte za drzewami Białe Skały. Stąd nie wydają się wcale takie duże ;)

*
Ciężko się szło pod górę, ale gdy zdobyliśmy skały i stanęliśmy na ich szczycie, całe zmęczenie nagle gdzieś znikło.
Przed nami bowiem rozpostarł się widok na Szklarską Porębę oraz samą Szrenicę:


Wysoko i stromo:

Jak już się weszło, trzeba jakoś zejść ;)


*
Idziemy pięknym , świerkowym lasem:

Doszliśmy na Górkę Hutniczą
A na niej nieczynny wyciąg narciarski :

*
Napadało śniegu, oj napadało! ;)

*
Widok na Góry Izerskie:

Wysoki Kamień– szczyt Gór Izerskich

Czas wracać, zapada zmrok.

*
Tym razem dzwoni Szanowny Ojciec. Obowiązkowy meldunek z trasy
gdzie dokładnie jesteśmy, jaka pogoda i wspomnienia wspólnych wycieczek sprzed lat.

*
Jeszcze tylko około 2 km w dół i będziemy w domku.:)

***

A nazajutrz wyprawa do Harrachova.
Hej góry, góry! ;)

***
cdn.

*Szklarska Poręba zimą*

Ze wszystkich górskich miejscowości, jakie pamiętam ze swych dziecięcych wyjazdów z Rodzicami, najbardziej urokliwą wydaje mi się Szklarska Poręba.
W tym roku postanowiłam odwiedzić swe ukochane , dawne miejsca i przemierzyć z latoroślami znajome szlaki.
Każdy chyba wie, że chodzenie po górach zimą to nie lada wyczyn; drogę, którą przemierzamy w latem w kwadrans, teraz musimy przejść często w godzinę. Oblodzone skały i ścieżki, zaspy śnieżne, zmieniająca się do godzinę aura, zamiecie i zawieje śnieżne; to wszystko przysparza trudności, ale jednocześnie stanowi o wielkim uroku zimowych, górskich wypraw.

Zapraszam Was na pierwszą część moich zimowych wędrówek po Karkonoszach.

SZKLARSKA PORĘBA- miasto

Im dalej, w górę, tym więcej śniegu. W tle , daleko Willa Liczyrzepy

Na szczytach niewielkich górek zaspy śnieżne:)



Szrenica w śniegowych chmurach

Krucze Skały

Gdzie ukryć się przed śnieżycą ?

Karkonoski Park Narodowy.
Czerwony szlak na Kamieńczyk.

Po trzech godzinach łażenia trzeba wykorzystać każą okazję, aby chwilkę odpocząć ;)


Przejażdżka trwała niestety tylko 10 minut.
Idziemy pod górę. Stromo..

Wreszcie u celu wyprawy: karkonoski cud-
Wodospad Kamieńczyk w zimowej szacie

Wąwóz Kamieńczyka

Kamieńczyk . Tak piękny, że zapiera dech:

Nad wodospadem

Schronisko ” Kamieńczyk”

Chata przy schronisku

Dla takich widoków warto było wspinać się, zmęczyć, zmoknąć.
Widok na Wysoki Kamień, szczyt Gór Izerskich

Wracamy podziwiając piękno zimy w Karkonoskim Parku Narodowym

I znów śnieżyca.
Gdy się chodzi po górach sześć godzin człowiekowi jest już wszystko jedno, co ma na sobie, byle szybko do domu i byle by było ciepło.
Tak, to Angie w wielkiej, lisiej czapie;)

Gdy wróciliśmy, było już ciemno.
Tuż przy naszym domku
Potok Kamieńczyk

cdn.
***