– 
Znów spotkałam Andżelikę. Całkiem przypadkiem, jak zwykle przecież. Miała już..nie wiem dokładnie ile lat, ale jak zwykle wyglądała zachwycająco młodo. Była jedną z tych istot , których czas się nie ima- bez względu na wszystko. Na wszystko co wokół i czego przyszło jej doświadczyć. Należała do tych kobiet, które potrafią spojrzeniem, gestem uwieść tak mężczyzn, jak i inne kobiety. I mnie znów, już nie wiem po raz który, uwiodła.
Znów spojrzałam w jej tak bardzo nieokreślone szarą niebieskością oczy i znów uległam. Znów zaczarowała świat i mnie.
Czym..? Może właśnie tym, posłuchajcie:
– wiesz, nie cierpię go. To znaczy uwielbiam, kocham naprawdę, ale też nienawidzę! Często myślę o rozwodzie. Jednak..tak, bardzo często myślę o tym. Tylko wiesz..tylko Tobie o tym mówię!
-ok, przecież wiesz, że co trafi tylko do mnie.
-dobra, dobra, ok, wiem.
-kłócicie się ?
– tak, ciągle i o wszystko. Ale są też spkojnie dni. Dni Spełnienia, jak je nazywam ;) Wtedy jest tak pięknie, spokonie..ale i drażniąco. Przez ten spokój!
-a może Wy po prostu musicie walczyć?
-nie. Wcale nie musimy, bo jesteśmy do siebie tak podobni, tak niemal pod wieloma względami inentyczni..
-ależ Andżelika, właśnie ci podobni do siebie się kłócą! Ile Wy już jesteście razem?
-hmm. kilka lat. Kilka lat awantur, odchodzenia( na kilka godzin;)) a potem powrotów. Ehh i to jak cudownych powrotów…Wiesz, uwielbaim jak mnie bierze..
Zatkało mnie.
-jak to, przecież Ty zawsze..
-nie kończ. I nie pytaj, bo sama tego nie rozumiem. Nic dziś już nie wiem, prócz tego, że nigdy jeszcze nikt nie wywołał TAKIEJ MNIE. Podnosi mnie i wchodzi tak mocno, tak głęboko, że czuję się jak chyba jak młoda dziewczynka, która pierwszy raz to robi..( A może i tu jest ” odpowiedź” ? ) Czuję się czasem jak te, które rżnął jako młody żołnierz i o których tak chętnie mi opowiada. Czuję każdą jego opowieść i często proszę” rób tak ze mną”. On patrzy na mnie zdziwiony i powtarza za każdym razem: „jak mogę zrobić tak kobiecie, którą tak bardzo kocham? ” A ja na to” rób tak, właśnie tak, właśnie tego chcę! Bierz mnie jak chcesz, jak te wcześniej,kocham to w Tobie!”
Czasem zanurza się w przeszłość. I niepotrzebnie też moją. Często wpada w jakiś obłęd , rzuca swą dawną czapkę wojskową , chwyta mnie w ramiona i wrzeszczy: czemuś ty była taką cholerną kurwą? Czemu??
Na nic me tłumaczenie, na nic, że byłam wówczas sama, że to wszystko „kiedyś było inaczej”..Płaczę, a on rozbija kieliszek wódki i wychodzi trzaskając drzwiami…I wraca nad ranem. Trzeżwy, obolały. Idzie spać w innym pokoju.A potem-
znów; przychodzi do pokoju, kuchni czy łazienki, wszystko jedno i wtula się we mnie. Jak dziecko. Z każdą chwilą coraz bardziej łapczywie ssie moje piersi, nagle odwraca , opiera o parapet okienny lub blat mebli i wbija się we mnie mocno, mocniej i mocniej.
Kocham go.Uwielbiam jak patrzy na mnie w kawiarni i na ulicy; jak jego wzrok przemierza wzdłuż i wszerz me w zwiewnych, kwiecistych sukienkach ciało. I jak potem wpija się pocałunkiem w mą szyję i tym samczym ruchem zrywa mą bieliznę. A najbardziej lubię
wiesz, to chyba chore, ale uwielbiam gdy pokłócimy się. Kocham stukot jego oficerek o drewnianą podłogę. Stuk, stuk. stuk…wiem, że w końcu przyjdzie . I że znokautuje mnie tym jednym ślizgiem dłoni po łuku mego ciała. I że zaraz rozchyli mnie mocno i wedrze się we mnie językiem i nie spocznie, póki z bólu tej niemożliwej rozkoszy już nie odepchnę go.
Zwykle potem wstaje i pyta:
-czy Pani usatysfakcjonowana?
Zwykle mówię przekornie (nadal drżąc ) : raczej tak. Ale możemy jeszcze Pana usatysfakcnjonować.
Uwielbia moje pośladki. Szczególnie gdy są tak apetycznie napięte.
Chcę, by rżnął mnie,po prostu, zwyczajne.Wyżywa się i ja się wyżywam.
Uderz mnie, ściśnij! Ach, jak ja kocham to!
W końcu spoczywa na mnie i mówi: dlaczego? dlaczego ja Cię tak bardzo kocham..?
-tego nie wie nikt. Nawet Gwiazdy, Po prostu : kochaj mnie!
*
-hmm, to piękne Andżelika, ale ..gdzie tu Przyszłość?
-nie wiem. Myślę, że nawet Gwiazdy nie wiedzą….
…
Tego spodziewałam się. Właśnie taką ją kocham. I niech Gwiazdy Jej pomogą! ;)
***
Angie's Diary 
Musisz się zalogować aby dodać komentarz.