MY …

W nienazwaniu tych myśli brzmienia
w nieokreślonej bytu lekkości
tańczę w ogniu pierwotnego pragnienia
w nieskończonych snów ulotności…
Trzymając nić niewidzialną
labiryntem zapomnianych uczuć
zmierzam ku Tobie powoli..
Oriona szlakiem, pod Gwiazdą Polarną
Wiatr Nocy dawne rany chłodzi, pyłem gwiazd koi
Wiedziona tą wielką Siłą Współistnienia
coraz mocniej czuję puls- Twego serca rytm
w żarze Twych myśli i żądzy lśnieniach
w chciwej rozkoszy Spełnienia
Ja i Ty, wieczne i odwieczne
w Czasu Przestrzeniach
My.